Eind september zijn we weer naar de Vogezen geweest voor de 3e editie van de Enduro Trip Les Vosges. Als insteek voor dit reisverslag heb ik ervoor gekozen om een paar portretten neer te zetten van onze geweldige crew. Het mooie van een reis met een relatief kleine groep rijders is de interactie. Tijdens zo’n week ontstaat er een hecht team want je deelt leuke, spannende, maar ook minder mooie momenten. Het is bijzonder wat voor een band ontstaat na vijf dagen fietsen.
Spreekt je dit aan? Denk jij deze trails ook wel aan te kunnen en leer je graag wat bij van onze gidsen? Mail dan naar MTB-Solutions en geef je interesse door. Eind van het jaar komt de kalender voor 2023 online en deze Enduro Trip Les Vosges komt zeker weer terug op de kalender.
The Ladies
Het is altijd fijn om het mannelijk blok te doorbreken met een paar dames aan boord. Voor deze reis hadden we daarover geen klagen met Helena en Pamela. Die eerste viel tijdens de eerste rit al in de open armen van gids René en vanaf toen was het ijs gebroken, maar die verhalen blijven in de Vogezen… Als wingsister was Pamela uit Californië mee. Wij hoopten op blonde haren en een rode bikini, maar die verwachting kwam niet helemaal uit. Neemt niet wel dat we met Pamela een topper aan boord hadden. Nog nooit een natte wortel gezien (want uit California) en groot fan van Nederlandstalige muziek. Die mix leverde een interessante week op.
Farmer Dick
Wie weleens bij het Rijwielpaleis komt (vooral op vrijdagavond) zal hem waarschijnlijk wel kennen, Boer. Oldskool downhill rijder uit de begindagen van de sport en verweven in een complex web van familiebanden binnen de Bilthovense MTB winkelscène. Hoewel hij gewoon Dick heet is hij beter bekend als Boer. Die bijnaam behoeft weinig toelichting als je hem een keer mee hebt gemaakt op een reis. Echter, vanwege Pamela uit Californië werd het deze week leuker gevonden om hem Dick te noemen.
Mr. Pyga
In elke groep zit een deelnemer die het net weer even anders moet doen. Je kan gewoon een Cube, Canyon of -als je slim bent- een Santa Cruz kopen. Maar nee, het moet perse een blanke aluminium Pyga zijn. Het leuke is dan weer dat de eigenaar van Chickenline Bikes, waar de fiets is gekocht, vorig jaar als deelnemer is mee geweest op deze reis. Zo is de link gelegd. Verder geen slecht woord over deze fiets want hij stond er elke dag spatzuiver bij aan het begin van de rit. Beetje jammer van alle moeite dat na één afdaling al het poetswerk voor niks was.
Der Landkreuzer
Om deze man kon je moeilijk heen, letterlijk en figuurlijk. De eerste keer dat ik Roeland ontmoette was tijdens een Skills Ride in Hilversum. Toen had hij een aangepaste Jeffsy mee, voorzien van 220mm remschijven, zwaardere vering en alles gemaakt op lompheid. Voor deze reis had hij daar nog een schepje bovenop gedaan door een Pole Voima mee te nemen. Wat een machine! 190mm, gefreest aluminium frame en XXL enduro monster. Na een half uurtje op deze bike over de heuvels van Raon L’Etape te hebben gejaagd kan ik uit eerste hand vertellen dat niks hiermee te vergelijken is. Stap je daarna op je Hightower dan heb je het gevoel op een kinderfiets te zitten. Maar naast de bike was Roeland vooral een perfecte gastheer, meester fotograaf, gentleman en allround fijne vent!
Leaders of the Pack
En dan als laatste het duo dat dit Dream Team op de waanzinnige trails van de Vogezen mocht begeleiden. Hans liet zich deze reis door niemand minder assisteren dan European Certified gids/instructeur, meester doktor anders, de alleskunner uit Andijk, professioneel vrouwenvanger, kolenschepper van beroep en daarnaast de ideale gids op zo’n reis als deze, René. Daarmee was deze reis op voorhand al een daverend succes. Superlatieven komen te kort. Ik zit nog steeds soms hardop te lachen om zijn grappen en ben al in onderhandeling over de reis waar hij volgend jaar op mee gaat!
