Interview: Manu op Madeira

Het wedstrijdseizoen komt dichterbij en 23 juni staat de eerste wedstrijd van de Enduro World Series op de kalender. Degenen die de verrichtingen van ons Enduro Team volgen zullen gemerkt hebben dat onze jongste twee rijders, Manu en Koen, onlangs naar Madeira zijn vertrokken om zich voor te bereiden op de eerste race in Val di Fassa. Het management is benieuwd wat de jongens daar hebben uitgespookt en hoe zij zich hebben voorbereid. Om daar antwoord op te krijgen hebben we Manu Warnet een aantal vragen gesteld. Wat is ervoor nodig om op racesnelheid te komen en hoe deel je je tijd in. Lees hieronder hoe Manu dit aanpakt.

Five bloody fast dudes on a beautiful island.

Management: Waarom hebben jullie gekozen voor Madeira?

Manu: Zodra januari/februari zich aandringt zoeken we meestal een plek met zonnige en droge omstandigheden waar we voorbereidingen kunnen treffen en op snelheid kunnen komen voor het opkomende seizoen. Vorig jaar zijn we bijvoorbeeld naar Finale Ligure gegaan.

Met de vroege start van het origineel geplande 2021 EWS seizoen, zijn we in november/december al begonnen met kijken naar opties en landen waar we heen konden ondanks alle corona restricties. Madeira kwam hier al snel als beste optie uit de bus. Veel hoogte verschil, mooi weer en bijna geen corona bestemmingen. Met de bevestiging van Aaron Dobie, mijn trainer/coach voor 2021, die daar in november al drie weken was geweest wisten we dat het een zeer geschikte plek zou zijn. Daarmee was de keuze in de eerste instantie snel gemaakt. Het plan was om met mijn maat Gilles Franck (nvdr: bloedsnelle Belgische enduro racer) en Aaron in januari die kant op te gaan. Helaas kwam in december het nieuws dat we niet meer naar Zuid-Amerika zouden gaan voor de eerste EWS rondes omdat de corona situatie weer verslechterde. Nu, een paar maanden later mocht het dan eindelijk gebeuren en zijn we vertrokken.

Manu and Gilles having some airtime

Management: We hebben jullie story’s op Instagram gezien en de tracks zien er prachtig uit, maar hoe zorg je nu dat je sneller wordt?

Manu: In de winter, vooral nu met de lockdown, hebben we niet de omstandigheden of trails die het toelaten om veel en snel te rijden. Het is daarom belangrijk om die omstandigheden bij aanvang van het seizoen op te zoeken en alle fysieke en technische training die we in de winter hebben gedaan in praktijk te brengen op het soort trails waar we tijdens de EWS ook op rijden: lang en ruig.

Het op snelheid komen en sneller worden, heeft vooral te maken met kilometers maken. Daal kilometers. Het volgen van mensen die sneller zijn dan jij dat bent is daar ook een belangrijk onderdeel van. De progressielijn van het op jezelf sneller worden is erg vlak, mensen die je uit je comfortzone trekken versnelt dat proces exponentieel. Het volgen van locals die de trails kennen is bijvoorbeeld een hele goede manier van trainen. Hierbij is niet te vergeten dat je al je fysieke werk en fiets skills thuis al op scherp hebt gezet. Het is belangrijk dat het huis al staat als je op zo’n trainingskamp gaat, je hoeft hem daar alleen nog maar in de verf te zetten en in te richten.

Management: Wat zijn op jullie niveau nog de punten om progressie op te boeken?

Manu: Voor mij persoonlijk heb ik, omdat ik in een vlak land woon, een grote achterstand op mijn negatieve daalmeters. Mijn doel voor deze reis was om dit weer in te halen. Ook is het belangrijk om simpelweg weer te wennen aan het 10-20 minuten lang volle bak afdalen. In de winter zijn de meeste enduro/trailrides erg sociaal, er wordt geluld, gelachen, iedereen wacht op mekaar zodra er iemand achter loopt en als er gesprint moet worden gaat de keus meestal naar dropperpost omhoog en rustig pedellen tot het weer naar beneden gaat. Je hartslag komt nooit echt omhoog. Meestal zijn de afdalingen ook te kort, voor je hartslag begint te stijgen ben je al beneden.

Een afdaling rijden wanneer je hartslag piekt en je snot voor de ogen ziet is een hele andere manier van rijden. En absoluut niet een manier van rijden die je voor het eerst in 8 maanden op je eerst stage van de EWS wilt ervaren. Aan het einde van zo’n trip wil je weer helemaal gewend zijn aan het gevoel van racen.

The weather is always great on Madeira you said?

Management: Hoe ziet een ideale trainingsdag voor jullie eruit?

Manu: First things first, de dag op Madeira begint altijd met een lekkere espresso op het terras. Vervolgens bestaat de perfecte trainingsdag uit afdalingen rijden, voornamelijk full runs. Als we op een spot zijn waar we de afdalingen nog niet kennen beginnen we elke trail met een verkenningsrun en de volgende op snelheid. Dat soort trainingen zijn meer praktisch en bootsen we het race format na (nvdr: bij een EWS wedstrijd is het verplicht op de dag voor de race op elke stage een trainingsrun te doen). Maar om tijd te besparen zou je zo’n trainingsdag ook op een plek kunnen doen waar je de afdalingen al een beetje kent, dan kun je er wat meer op snelheid rijden. Dan focussen we meer op het fysieke en “snelheid gewenning” gedeelte.

Overigens moeten we elke dag wel letten op ons herstel. Wanneer je dan eindelijk op zo’n gave plek op trainingskamp zit, wil je proberen om zo veel mogelijk dagen van die trip op de fiets te zitten. Dat kan alleen als je de load uitsmeert over de dagen die je tot je beschikking hebt. De hele dag runs knallen tot je er bij neer valt is leuk maar is niet rendabel voor drie weken. Dat is bijvoorbeeld waar shuttles erg van pas komen. Maar dan nog, zodra je op je op zo’n shuttle dag de 3.000 negatieve hoogtemeters hebt behaald (nvdr: een gemiddelde EWS dag is ±2.000hm) zijn alle afdalingen die je daar bovenop doet extra. Het is dan belangrijk te onthouden dat elke extra hoogte meter ook te merken gaat zijn de dag erop. Elke afdaling die je vermoeid rijd vergroot het risico op valpartijen en draagt ook niet bij aan je trainingsdoel omdat je niet meer op snelheid rijd.

Management: Zo te horen hebben jullie je uitstekend voorbereid. Ben je klaar voor het komend seizoen en wat kunnen we verwachten?

Manu: Ik voel me vaak pas klaar om te racen op het moment dat ik aan de start sta. Tot dan voelt het altijd wel alsof er iets te optimaliseren valt. Maar, na deze die weken durf ik wel te zeggen dat die wedstrijden er een keer aan mogen komen! Het is acht maanden geleden sinds ik een wedstrijd heb gereden en mezelf heb kunnen vergelijken met mijn competitie. Het enige wat mij nu te doen staat is deze laatste paar weken nuttig besteden en mijn best doen om de beste versie van mezelf aan de start te krijgen, zullen we dan wel zien wat er neergezet wordt!

Management: Bedankt dat je dit met ons wilde delen Manu. Mooi om te horen hoe professioneel jullie met de sport bezig zijn en we hebben er alle vertrouwen in dat er mooie resultaten in het verschiet liggen. Alle verhalen die niet geschikt zijn voor dit interview bespreken we graag op een ander moment onder het genot van een koud biertje!

Instagram

Volg alle voorbereidingen van het MTB-Solutions Enduro Team via onze Instagram pagina: