In september 2016 ben ik twee weken met Vasa Sport op pad geweest voor de Enduro / Panorama reis van Toblach naar Lago di Caldaro en de week daarna de Giro Dolomiti huttentocht. Hierbij een verslag van de dag 4 van de eerste week.
De Koninginnerit
Deze Panorama Transalp voert ons van Toblach naar Caldaro over de mooiste paadjes in de Dolomieten. Ik heb deze reis twee jaar geleden ook gegids en kan me de trails nog goed voor de geest halen. De reis is gecombineerd met de Enduro reis van Vasa Sport. Dat houdt in dat de hotels hetzelfde zijn, alleen verschillen de routes die we afleggen. De panorama routes hebben meestal 1 of 2 liften en fietsen we de rest, waar de Enduro jongens de hele dag in de lift zitten.
Wie weleens in de Dolomieten is geweest kan zich misschien een voorstelling maken van de routes. Stenen, brokken, puin en gruis. Dat is kort samengevat wat mountainbiken in de Dolomieten inhoudt. De trails die we rijden komen regelmatig boven de 2.000 meter en we gaan dwars door het hooggebergte dus dat betekent ruige paden. Niet direct kaasie voor beginners, al is het natuurlijk de uitdaging voor ons gidsen om iedereen heelhuids en tevreden over de trails heen te krijgen. Vanwege de verschillende niveaugroepen lukt dat prima. We nemen ruim de tijd om de deelnemers de techniek van het rijden in dit soort omstandigheden uit te leggen en na de eerst paar dagen worden de routes steeds uitdagender. Op die manier proberen we iedereen vertrouwt te krijgen met de ondergrond. Dit is echt andere koek dan een rondje op het lokale mtb-parcours.
Binken op de Bindelweg
De hele week was top maar voor mij is de vierde etappe een absoluut epische dag. Ik had deze vooraf al aangekruist als Koninginnerit van deze week en dat is helemaal uitgekomen. We zijn gisteren in het hotel in Selva aangekomen en blijven hier twee nachten. Dat betekent tijd voor een wasje en één keer minder je koffer inpakken. We weten bij het vertrek dus dat we hier weer aankomen na de etappe. We beginnen de dag met een lift. Deze begint al om half negen te lopen dus we vertrekken wat eerder deze ochtend. Na een kort stukje gezamenlijk opgereden te hebben splitsen we in de blauw en rood en vertrek ik met mijn groep naar de voet van de Langkofel om vanaf daar een mooie technische afdaling te gaan rijden met hele lastige switchbacks. Knappe jongen die ze allemaal weet te rijden en bij mij gaat het met wisselend succes. Ik besluit de mannen te laten rijden en neem even de tijd om Niels wat uitleg te geven over de juiste manier om dit soort bochten te rijden. Juist, techniek uitgelegd, rij maar achter me aan en probeer te volgen. Je raadt het al, de eerste bocht ga ik onderuit… Het vervolg is niet veel beter en ik om al harkend beneden. Naja, een lesje hoe het niet moet zegmaar. Op die manier heb ik me eruit proberen te lullen. Gelukkig is Niels verstandig genoeg om me niet zonder meer na te doen en weet weer dat een gids ook maar een mens is. Het blijken opstartproblemen te zijn geweest want de rest van de dag heb ik heerlijk en foutloos gefietst.
Slagveld
Na dit lastige begin wordt de route makkelijker en dalen we via een aantal leuke paadjes af in de richting van St. Ulrich. Vanaf hier pakken we wederom een lift die ons 500 meter omhoog brengt naar een leuke singletrail. Dit pad is ongeveer twee kilometer lang en slingert heel mooi langs de berg. Op een aantal punten is het even technisch en is de uitdaging om zonder voetje aan de grond het einde te halen. Dat lukt op één voetje na. Dan begint het, de klim naar de Resicza hut. Een shotterpad dat gemiddeld een stijgingspercentage heeft van meer dan 20%. Hij vlakt ook nergens af dus het is drie kwartier lang stoempen in de volle zon. Iedereen gaat flink stuk en de lunch is hard nodig om de energievoorraad bij de vullen. Ik heb enorm zin in een bord pethat en maak er een heerlijk slagveld van door 10 zakjes mayo en ketchup leeg te knijpen. Heerlijk, precies waar ik zin in had.
Deze dikke kip woont op het mooiste plekje in de Dolomieten: Malga Pieralongia Alm
Na de lunch volgt de Grohener Hoheweg. Niet uit te spreken, maar wel erg mooi. Wat hem nog mooier maakt is dat Wouter hele stukken probleemloos op z’n achterwiel rijdt alsof het een strakke asfaltweg is, zo knap! En dan de volgende afdaling. Een heel leuk pad dat niet echt steil is maar daardoor des te leuker om snel te rijden. Ook hier laat ik de voorhoede vooruit rijden en daal samen met Jessica af. Leuk om te zien dat ze heel goed haar best doet om de techniek onder de knie te krijgen. Het gaat prima maar ergens heeft ze toch een steen geraakt en staat met een lekke band. Een snelle plakactie en we kunnen weer verder om iets verderop de voorhoede tegen te komen die ook allemaal staan te plakken. Dat komt mooi uit want nu is iedereen ongeveer tegelijk beneden. Vlak voor de lift hebben we nog twee lekke banden maar uit het oogpunt van efficiëntie besluiten we die in de lift te plakken en met strak georganiseerd teamwork lukt het ons om voordat de lift boven is alle banden weer geplakt te hebben.
Goon Riding
Nu volgt het laatste deel van de route over de Malga Pieralongia Alm. Als je het mij vraagt is dit het mooiste plekje van de hele Dolomieten. En op het allermooiste plekje staat een piepklein berghutje met een paar kippen (waarvan er een Tom heet) en een nieuwsgierige poes. Ook al is het half vijf, we besluiten unaniem om hier nog een bakje koffie en een taartje te bestellen. De enige juiste beslissing. Het weer is perfect vandaag, de sfeer is super, de koffie overheerlijk en waarom zou je dan proberen om vroeg in het hotel aan te komen? Iedereen heeft vakantie en dus nemen we een half uurtje extra pauze en na een gesprek waarvan ik de inhoud niet durf te herhalen vervolgen we onze route. Al goonend (als je niet weet wat dat is, zoek eens op youtube op ‘Ronnie Mac’ en je krijgt een aardig idee) zijn we naar het begin van de laatste afdeling gereden. Ook deze is niet al te steil en heerlijk om te rijden. Door nog een tweetal lekke banden begint het nu wel serieus te schemeren en het laatste stukje van de route krijgen we al trek in het diner. Uiteindelijk zijn we om half zeven bij het hotel en hebben we het maximale uit deze dag weten te halen.
Is je interesse gewekt? Kijk dan eens op www.vasasport.nl voor het volledige reisaanbod.
Wouter doet even voor hoe het moet…